.png)
Overloop even je afgelopen dagen ...
Waren er momenten dat je gewaar was van vreugde, ongecompliceerd geluk, de dingen appreciëren zoals ze zijn...
Waren er gewone, kleine dingen die je gewaardeerd hebt?
Veel mensen zijn niet gelukkig of ervaren weinig vreugde.
Dat is de schuld van een aantal saboteurs die ervoor zorgen dat we niet kunnen genieten.
Dus als we die saboteurs kunnen detecteren, dan kunnen we ervoor zorgen dat ze minder impact hebben op ons geluk.
Hieronder vind je enkele voorbeelden van bekende saboteurs ...
De saboteurs om te genieten van het moment
1. Geen tijd nemen voor de verwondering
Het verhaal van een topviolist in de metro.
Het was een koude ochtend in januari en er stond een violist te spelen aan het metro station in Washington DC. Hij speelde 6 Bach sonates, wat ongeveer 45 minuten duurde. Het was spits en het was druk. Er moeten hem die ochtend ongeveer 1.100 mensen gepasseerd zijn op hun weg naar het werk. Maar weinig mensen keken naar hem en zo misten ze iets heel waardevols.
Na de eerste 3 minuten, merkte een man van middelbare leeftijd de musicus op. Hij ging wat langzamer lopen om vervolgens snel verder te stappen. Een minuut later ontving de violist zijn eerste dollar: een dame wierp zonder te stoppen het geld in zijn bakje. Enkele minuten later, leunde iemand tegen de muur en luisterde naar de musicus, maar toen de man op zijn klok keek, ging hij snel weer verder.
Degene die de meeste aandacht gaf, was een jongetje van drie. Hoewel zijn moeder hem aanspoorde om door te lopen, bleef de jongen staan om naar de violist te kijken. Tot zijn moeder hem meetrok. Diverse kinderen deden hetzelfde en iedere ouder, zonder uitzondering, trokken hun kind mee om door te kunnen lopen.
Er waren slechts 6 mensen gedurende de 45 minuten die stopten en een tijdje bleven luisteren. Zo’n 20 gaven geld, maar bleven niet stilstaan. De violist haalde $32 op. Toen hij stopte, werd het stil. Niemand die het merkte. Niemand die applaudisseerde. Niemand die hem herkende.
Niemand die wist dat hij de beroemde Joshua Bell was, één van de meest getalenteerde musici van de wereld. Hij had zojuist één van de meest gecompliceerde stukken ooit geschreven, gespeeld op een viool t.w.v. een slordige $3.5 miljoen. Twee dagen ervoor had Joshua Bell gespeeld in een uitverkocht theater in Boston, waarvoor de kaartjes gemiddeld zo’n $100 kostten.
Joshua Bell deed mee aan een experiment van de Washington Post over perceptie, smaak en prioriteiten van mensen. Centraal stonden de vragen: Hoe kijken wij naar schoonheid op een alledaagse plek op een ongebruikelijk moment? Staan we er bij stil en waarderen we het? Herkennen we talent in een onverwachte context?
Eén van de mogelijke conclusies voor dit experiment zou kunnen zijn : Als wij geen tijd hebben om te stoppen en te luisteren naar één van de beste musici van de wereld die één van de beste stukken ooit geschreven speelt, hoeveel andere dingen missen wij dan?
Wat betekent dit voor jou? Hoeveel dingen zouden er dagelijks aan jou voorbij gaan? Hoe vaak zie je niet enkel wat je wil zien? Hoe anders zou de wereld er uit zien, als wij anders kijken?
2. De Automatische Piloot
We hebben allemaal de neiging om dingen die we goed kunnen, automatisch te doen. De aandacht neemt dan vrijaf en dwaalt af. Je kent misschien het fenomeen dat je met de auto een bekende route rijdt en je dan opeens realiseert dat je aangekomen bent, terwijl je je van de weg niets meer kunt herinneren. Bekende routes worden stilaan routine. Zo lopen we automatisch de trap af, kleden we ons 's ochtends aan zonder ons ervan bewust te zijn en zeggen we zelfs onze partner en kinderen goeiemorgen zonder echt aanwezig te zijn.
Als we autorijden, eten, tanden poetsen, of een douche nemen, doen we dit meestal met beperkte aandacht. De alledaagse handelingen zijn onbewuste vaardigheden geworden. Deze vaardigheid is handig om door het leven te navigeren. Het stelt ons in staat om een gesprek te hebben terwijl we autorijden. We zijn dan afgesteld op de automatische piloot. Maar dit onbewuste proces heeft ook wat nadelen. De aandacht verliest zich in een wereld van gedachten. We zijn er niet bij. We missen de ervaring van het huidige moment en dan hebben je gedachten vrij spel en die zijn vaak negatief.
Het tegenovergestelde van de automatische piloot, is de beginnersgeest. Je manier van aandacht geven bepaalt je ervaring. Als je echt aandacht geeft, ook al is het aan iets simpels, verkrijg je een verdieping in de ervaring. Dat vraagt nieuwsgierigheid, vertraging en het gebruik van al je zintuigen. Plots ervaar je een heel nieuwe wereld. En dit gewoon door aandacht te geven alsof je iets nog nooit zo hebt ervaren, als een kind dat iets voor het eerst ontdekt.
Deze beginnersgeest en open aandacht kan je toepassen in het dagelijkse leven. Alledaagse dingen die je meestal op automatische piloot uitvoert, zoals douchen, autorijden of een gesprek voeren, kan je meer aandacht geven en met meer gewaarzijn doen. Je stelt je open alsof het de eerste keer is. Hierbij vernieuw je telkens je intentie om aandachtig en nieuwsgierig te zijn naar elke ervaring.
Het alledaagse kan heel bijzonder zijn!
3. Geen dankbaarheid en waardering
Wie is er gelukkiger? Degene die veel heeft of degene die dankbaar is voor wat hij heeft?
Dankbaarheid staat je toe om stil te staan bij de kleine dingen en die niet als vanzelfsprekend aan te nemen maar ze als bijzonder te zien. Uiteindelijk vormen ze een groot deel van je leven.
Om dankbaar te leren zijn, kan je dagelijks tien dingen opnoemen waarvoor je dankbaar bent. Dat kan bijvoorbeeld 's avonds in bed, met een kaarsje als ritueel. Heel leuk om zo in slaap te vallen.
Een inspirerend filmpje over dankbaarheid.
4. Saboterende gedachten
Vaak zijn er allerlei gedachten die ons ervan weerhouden om volledig te genieten.
Heb je al eens ervaren dat je lekker aan het luieren was en dat je daar toch niet helemaal zonder schuldgevoel kon van genieten?
Wellicht kwamen er allerlei gedachten op zoals:
- ik 'moet' nog vanalles doen
- eerst werken, en dan genieten...
- wat zouden anderen er niet van denken als ze me hier zien zitten niksen?
- ik verdien dit niet Of je schiet plots in een lach op straat en beseft dan dat anderen je aankijken, waardoor je ineens niet meer verder durft te lachen en je je inhoudt. Wat gaan de mensen wel niet denken?
Ga maar eens na hoeveel gedachten jouw plezier saboteren. Durf je volledig te genieten zonder schuldgevoel?
Je saboterende gedachten leren kennen is een eerste stap. Als je je er bewust van bent dat je die gedachten hebt, kan je er andere, meer compassievolle gedachten tegenover zetten.
5. Angst voor verlies
Angst is één van de belangrijkste emoties die momenten van geluk kunnen saboteren.
Dat komt omdat we willen vasthouden wat aangenaam is en anderzijds weerstand bieden tegen wat onaangenaam voelt.
Dat is uiteraard een heel normale reactie, maar het maakt ons niet gelukkig.
Bij een moment van intens geluk komt vaak onbewust de angst op om dat gevoel weer te verliezen. Je leert bijvoorbeeld iemand kennen waarop je heel verliefd wordt, je voelt je in de wolken, maar tegelijk heel angstig dat die verliefdheid weer zou verdwijnen. En als die angst de overhand neemt, kan je helemaal niet meer genieten.
Tegen jezelf zeggen dat je geen angst hoeft te hebben lukt niet. Dus de kunst is om je angst te begroeten, ernaar te luisteren en het te beschouwen als één van de stemmen in het parlement. Het mag gerust zijn zeg doen, maar het mag niet de baas worden. Want dan ontstaat er paniek en is het niet meer hanteerbaar. Door ernaar te luisteren kan het een plaats krijgen zonder dat het alle plaats inneemt. Zo blijft er ook nog ruimte over om te genieten van het aangename en het mooie.
Wat saboteert jouw geluk?
Laat het ons weten en schrijf een reactie hieronder!